Το άρθρο «Η Άκανθα και ο Καλλίμαχος: Η Επινόηση του Κορινθιακού Ρυθμού», είναι αφιερωμένο στον όχι και τόσο γνωστό Γλύπτη & Αρχιτέκτονα της Κλασικής Εποχής Καλλίμαχο & στα έργα του, ενώ ένα δεύτερο θα αφιερωθεί αποκλειστικά στο φυτό Άκανθα και στην επίδρασή του στην τέχνη.
Με αφορμή τα Γλυπτά Μανιτάρια του Κάρστεν Χέλερ, επιχειρείται η κριτική παρουσίαση επιλεγμένων έργων και εκθέσεων του, ενώ δεν παραλείπεται η παράθεση της προβληματικής πίσω από τα έργα, καθώς και του προβληματισμού που αυτά γεννούν σε σχέση με το κύρος και την θέση τους στην σύγχρονη τέχνη.
Με τους Σειριακούς Κήπους του Πάρκου Αντρέ Σιτροέν, συνεχίζεται το συγκλονιστικό αφιέρωμα της ‘Καλλιέργειας’, σε ετούτον τον χώρο πρασίνου των Παρισίων, ένα αφιέρωμα που – τι να λέμε τώρα – υποχρέωσε θεατές, αναγνώστες αλλά και πιστωτές του παρόντος ιστοτόπου, να κρέμονται από την πένα των αρθρογράφων του.
Ανήκοντας στους λεγόμενους Θεματικούς Κήπους του Πάρκου Αντρέ Σιτροέν, και μολονότι οργανικά συνδεδεμένοι με αυτό, ο Λευκός και ο Μαύρος Κήπος αποτελούν ταυτόχρονα και ιδιάζουσες περιπτώσεις επιμέρους κήπων με εξαιρετικά ενδιαφέροντα, και από μιαν άποψη, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Το άρθρο που ακολουθεί είναι αφιερωμένο στην ταινία Η Λεμονιά του Ισραηλινού σκηνοθέτη Εράν Ρικλίς. Μια ταινία που με τον απλούστερο, και για αυτό θαυμαστό τρόπο, κατορθώνει να δείξει πως η παράνοια δεν είναι μόνο μια ψυχοπαθολογική κατάσταση, αλλά μπορεί να είναι και πολιτικό σχέδιο και κυρίαρχη κοινωνική συνθήκη.
Με το άρθρο που φέρει τον τίτλο Αειθαλείς Θάμνοι Παραθαλάσσιων Περιοχών, η συντακτική ομάδα της ‘Καλλιέργειας’ εγκαινιάζει ακόμα μια σειρά περιττών άρθρων, που φιλοδοξούν να παίξουν τον ρόλο των Οδηγών.
Η χρήση του υλικού, όπου δεν αναφέρονται δικαιώματα τρίτων, είναι απολύτως ελεύθερη. Η διάδοση του, ενδεχομένως, χρήσιμη.
Μεγάλη και πανάρχαια τέχνη η αγγειοπλαστική. Και διαρκώς ανανεούμενη και εξελισσόμενη, όταν βρεθεί – κυριολεκτικά – στα χέρια έμπειρων και εφευρετικών μαστόρων. Ο Yo Se Yeon από την πόλη Icheon της Νότιας Κορέας δεν έχει τέτοιους μεγαλεπίβολους στόχους. Όμως είναι ένας τέτοιος μάστορας. Και απλά και ταπεινά, ως συνεχιστής μιας παράδοσης 5.000 χρόνων, μας αφιερώνει λίγο από τον χρόνο του και κάποια κομψοτεχνήματα.
Μπορεί να πέρασε η μόδα του αλλά όχι η μπογιά του: το Κοράλι ή Ρουσέλια παραμένει ένας ελκυστικός θάμνος με φόρμα «ανυπότακτη» και ανθοφορία -στο απόγειό της- σχεδόν κατακλυσμιαία. Πέρα όμως από την καλλωπιστική αξία του φυτού, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η φαρμακευτική αλλά και η περιβαλλοντική συνεισφορά του.
Ο Πλατυκώδωνας ο μεγανθής, ο μοναδικός εκπρόσωπος του γένους του, αποτελεί ένα εξαίρετο φυτό, με σπουδαίες καλλωπιστικές αλλά και άλλες πρακτικές -θεραπευτικές και εδώδιμες- ιδιότητες, του οποίου κυρίαρχο διακοσμητικό στοιχείο είναι τα μεγάλα μπλε άνθη, τόσο κατά τον σχηματισμό τους όσο και στην πλήρη άνθηση.
Η Πράσινη Βερονίκη (Hebe speciosa) είναι ένα θαυμάσιο φυτό κήπου και τοπίου, με εξαίρετα αισθητικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά, γεγονός το οποίο σχεδόν υποχρεώνει την ακάματη συντακτική ομάδα της «Καλλιέργειας» να αφιερώσει το ακόλουθο άρθρο στο εν λόγω καλλωπιστικό και στην αξιοποίησή του.
Το άρθρο «Η Άκανθα και ο Καλλίμαχος: Η Επινόηση του Κορινθιακού Ρυθμού», είναι αφιερωμένο στον όχι και τόσο γνωστό Γλύπτη & Αρχιτέκτονα της Κλασικής Εποχής Καλλίμαχο & στα έργα του, ενώ ένα δεύτερο θα αφιερωθεί αποκλειστικά στο φυτό Άκανθα και στην επίδρασή του στην τέχνη.
Με αφορμή τα Γλυπτά Μανιτάρια του Κάρστεν Χέλερ, επιχειρείται η κριτική παρουσίαση επιλεγμένων έργων και εκθέσεων του, ενώ δεν παραλείπεται η παράθεση της προβληματικής πίσω από τα έργα, καθώς και του προβληματισμού που αυτά γεννούν σε σχέση με το κύρος και την θέση τους στην σύγχρονη τέχνη.
Με τους Σειριακούς Κήπους του Πάρκου Αντρέ Σιτροέν, συνεχίζεται το συγκλονιστικό αφιέρωμα της ‘Καλλιέργειας’, σε ετούτον τον χώρο πρασίνου των Παρισίων, ένα αφιέρωμα που – τι να λέμε τώρα – υποχρέωσε θεατές, αναγνώστες αλλά και πιστωτές του παρόντος ιστοτόπου, να κρέμονται από την πένα των αρθρογράφων του.
Ανήκοντας στους λεγόμενους Θεματικούς Κήπους του Πάρκου Αντρέ Σιτροέν, και μολονότι οργανικά συνδεδεμένοι με αυτό, ο Λευκός και ο Μαύρος Κήπος αποτελούν ταυτόχρονα και ιδιάζουσες περιπτώσεις επιμέρους κήπων με εξαιρετικά ενδιαφέροντα, και από μιαν άποψη, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Το άρθρο που ακολουθεί είναι αφιερωμένο στην ταινία Η Λεμονιά του Ισραηλινού σκηνοθέτη Εράν Ρικλίς. Μια ταινία που με τον απλούστερο, και για αυτό θαυμαστό τρόπο, κατορθώνει να δείξει πως η παράνοια δεν είναι μόνο μια ψυχοπαθολογική κατάσταση, αλλά μπορεί να είναι και πολιτικό σχέδιο και κυρίαρχη κοινωνική συνθήκη.
Με το άρθρο που φέρει τον τίτλο Αειθαλείς Θάμνοι Παραθαλάσσιων Περιοχών, η συντακτική ομάδα της ‘Καλλιέργειας’ εγκαινιάζει ακόμα μια σειρά περιττών άρθρων, που φιλοδοξούν να παίξουν τον ρόλο των Οδηγών.
Η χρήση του υλικού, όπου δεν αναφέρονται δικαιώματα τρίτων, είναι απολύτως ελεύθερη. Η διάδοση του, ενδεχομένως, χρήσιμη.
Μεγάλη και πανάρχαια τέχνη η αγγειοπλαστική. Και διαρκώς ανανεούμενη και εξελισσόμενη, όταν βρεθεί – κυριολεκτικά – στα χέρια έμπειρων και εφευρετικών μαστόρων. Ο Yo Se Yeon από την πόλη Icheon της Νότιας Κορέας δεν έχει τέτοιους μεγαλεπίβολους στόχους. Όμως είναι ένας τέτοιος μάστορας. Και απλά και ταπεινά, ως συνεχιστής μιας παράδοσης 5.000 χρόνων, μας αφιερώνει λίγο από τον χρόνο του και κάποια κομψοτεχνήματα.
Μπορεί να πέρασε η μόδα του αλλά όχι η μπογιά του: το Κοράλι ή Ρουσέλια παραμένει ένας ελκυστικός θάμνος με φόρμα «ανυπότακτη» και ανθοφορία -στο απόγειό της- σχεδόν κατακλυσμιαία. Πέρα όμως από την καλλωπιστική αξία του φυτού, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η φαρμακευτική αλλά και η περιβαλλοντική συνεισφορά του.
Ο Πλατυκώδωνας ο μεγανθής, ο μοναδικός εκπρόσωπος του γένους του, αποτελεί ένα εξαίρετο φυτό, με σπουδαίες καλλωπιστικές αλλά και άλλες πρακτικές -θεραπευτικές και εδώδιμες- ιδιότητες, του οποίου κυρίαρχο διακοσμητικό στοιχείο είναι τα μεγάλα μπλε άνθη, τόσο κατά τον σχηματισμό τους όσο και στην πλήρη άνθηση.
Η Πράσινη Βερονίκη (Hebe speciosa) είναι ένα θαυμάσιο φυτό κήπου και τοπίου, με εξαίρετα αισθητικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά, γεγονός το οποίο σχεδόν υποχρεώνει την ακάματη συντακτική ομάδα της «Καλλιέργειας» να αφιερώσει το ακόλουθο άρθρο στο εν λόγω καλλωπιστικό και στην αξιοποίησή του.
Σ υμβουλές αλλά και προτροπές, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις είναι, σε γενικές γραμμές, ευπρόσδεκτες. Το εάν θα γίνουν και αποδεκτές είναι, σε γενικές γραμμές, μιά άλλη ιστορία.
Η επιθυμία του περιηγητή του ιστοτόπου για ενίσχυση των άμισθων συντελεστών του είναι αναφαίρετο δικαίωμα του. Παρέχοντάς του το κουμπί της δωρεάς, τον βοηθούμε να το ασκήσει.